ای دریغا کاین همه بازو و زور

وین سرِ ِ سر مست از باد غرور

این قد وبالای همچــون سروناز

این رخ زیباتر از سیمــا ی حور

این قـد رعـنا و انــــدام رشــــید

کـزبـلا وچشــم بــد بادا بـــــدور

ایــن سر زلف وبنا گوش لطیف

ایــن خم ابــرو وچشــمان بلــور

ایــن لب خنــدان وگویای سخـن

ایــن دل شیدا وسرشاراز سرور

عاقبت خواهی نخواهی می شود

پیکری بیجان میــان خاک گــور

درمیــان خا نه ی تاریک قبـــر

میشود آخر خوراک مار و مور